Lege telefoontjes
Ik draaide John’s nummer, mijn hart bonkte bij elk gesprek. Toen hij niet opnam beet ik op mijn lip, de leegte voelend die zijn afwezigheid veroorzaakte. Zijn voicemail kwam en ik hing op, niet in staat om het lef op te brengen om nog een bericht achter te laten. Elke poging vermoeide me en mijn vastberadenheid wankelde. De enorme afstand tussen ons leek onoverkomelijk en maakte mijn twijfels en angsten alleen maar groter.
Lege gesprekken
Valse lichtzinnigheid
Toen John eindelijk opnam, zei ik niets over de ring. “Hoe was je reis?” vroeg ik, terwijl ik mijn toon luchtig probeerde te houden. Hij sprak nonchalant over vergaderingen en etentjes, zijn stem licht en luchtig. Terwijl ik naar hem luisterde, leek elk woord verdraaid en doordrenkt van leugens. Hoe kon hij zo natuurlijk en onschuldig klinken? Mijn gedachten schreeuwden dat niets meer was wat het leek.
Valse lichtheid
