Op zoek naar troost
John stak zijn hand uit in de hoop me wat troost te bieden, maar ik deinsde terug omdat ik zijn aanraking niet kon verdragen. Veertig jaar vertrouwen werd in een oogwenk verbrijzeld. “Raak me niet aan,” zei ik zacht, mijn stem brak. De man die ik dacht te kennen had een groot geheim verborgen gehouden en nu leek alles in ons gedeelde leven een leugen. Ik had ruimte nodig om na te denken.
Op zoek naar troost
Wandelen door het verleden
Terwijl ik liep, dacht ik na over ons huwelijk, ons leven samen en de fundamenten die gelegd waren op wat ik beschouwde als wederzijds vertrouwen. Het leek nu allemaal een leugen. Elke stap bracht herinneringen terug die besmet waren met wantrouwen en verraad. Zouden we dit gebroken vertrouwen ooit kunnen herstellen? De weg die voor ons lag was onzeker, een doolhof van emoties en onbeantwoorde vragen. Wat was waarheid en wat was een slim bedachte façade?
Wandelen door herinneringen
