Een ongemakkelijk gevoel
Zijn ongemakkelijke toon zorgde voor een knoop in mijn maag. Toen hij me met vragende ogen aankeek, liet ik een trillerig lachje horen om de gespannen situatie te doorbreken. “Het is gewoon een misverstand,” merkte ik nonchalant op. Toch klonk mijn lach hol in mijn eigen oren. De stilte in het juwelendoosje was oorverdovend, wat impliceerde dat er iets duisters onder de oppervlakte lag.
Een ongemakkelijk gevoel
Twijfels over eigendom
“Ja, tuurlijk, het is van mij. “Waarom zou het dat niet zijn?” Zei ik, in een poging vertrouwen over te brengen. Maar de juwelier lachte niet. Zijn houding bleef plechtig en bijna somber. Zijn blik, nu scherp en gefocust, leek door te dringen in het weefsel van mijn pretenties. Zijn weigering om de spanning te verminderen deed mijn handpalmen nog meer zweten. Er was duidelijk iets niet op zijn plaats en ik moest uitzoeken wat dat was.
Eigendom ondervraagd
