Reflecties op mijn ring
Mijn man gaf me deze ring op onze trouwdag en hij is al veertig jaar een deel van me. Elke keer als ik hem om mijn vinger droeg, wekte hij een herinnering op – waarom zou hij niet van mij zijn? Het concept knaagde aan me. De aarzelende en raadselachtige opmerkingen van de juwelier zaaiden het zaad van wantrouwen, dat begon te groeien. Vragen dwarrelden door mijn hoofd en eisten antwoorden die ik niet had.
Reflecties op mijn ring
Ik kon het niet uit mijn hoofd zetten
Thuis doemde het commentaar van de juwelier als een schaduw over me op. Ik kon ze niet van me afschudden, hoe hard ik ook probeerde. Ik staarde naar de ring, draaide hem om en om om elk detail te onderzoeken. Hij leek plotseling onbekend, alsof ik hem voor het eerst zag. Wat vier decennia lang zo rustgevend was geweest, leek plotseling een mysterie dat om mijn vinger was gewikkeld.
Ik kon het niet van me afschudden
